Uruguay, Paraguay en Brazilie
Door: Erwin
Blijf op de hoogte en volg Erwin
22 December 2009 | Brazilië, Foz do Iguaçu
16 december 2009, Colonia, Uruguay
gister aangekomen in Colonia, een erg gezellig en vredig stadje aan de kust. In het hoogseizoen zal het hier wel vol zitten met vakantiegangers. Rondje gelopen door het oude centrum, waar overal hele oude auto;s op de straten van keien staan. Uit sommige autos groeien bomen en planten, raar gezicht. Uruguay klinkt arm, maar eigenlijk valt het wel mee, op het eerste gezicht dan. Alles is schoon, nieuwe auto's om goeie wegen en overal is internet, zlefs in het park!
gisteravond per ongeluk terecht gekomen bij een optreden van de locale gitaarschool. Was onverwachts erg goed! 3 bandjes in elk hun eigen muziekstijl. Punk, Ska en Rock. En voor je het weet is het weer laat....
Vanmorgen uitgechecked en nog een rondje door het dorpje gelopen. Daarna met de bus naar Montevideo. En daar eigenlijk weinig gedaan. Ingechecked, uurtje geslapen, beetje ge-internet en een hapje gegeten met uiteraard een heerlijk ijsje als toetje. Gelukkig zijn de ijsjes hier net zo lekker als in Argentinie. Ongelovelijk hoeveel smaken ze hebben. De gemiddelde ijsboer heeft minimaal 50 smaakjes,...de favouriet? Dulce de leche natuurlijk! Een soort romige caramel,...hmmmm!!!
Wat ik vandaag wel gedaan heb is een ticket geboekt voor een vlucht naar Asuncion, de hoofdstad van Paraguay. De bus van zaterdag zat al vol en maandag gaat de volgende pas, maar das te laat,...ik moet de 24e in Paraty zijn. Dus na een uur rondvragen en bedenken wat de opties zijn heb ik m'n laptop gepakt en een vlucht geboekt. Beter 50 minuten vliegen dan 18 uur in de bus,...en dat voor 100 euro, terwijl de bus 80 was,...
zaterdag ben ik dus in Paraguay, een extra land wat niet gepland was,...
zaterdag 19-12, Montevideo
Gister heb ik de bus gepakt en wat badplaatsen bezocht. Wou eigenlijk alleen naar Punte del Este (het Monaco van Zuid-Amerika) maar het miesje van het hostel zei dat ik ook naar Piriapolis moest gaan. Ze had in Punte del Este gewerkt en vond er niets aan.
Piriapolis is dan zegmaar het Hargen aan Zee van uruguay. Eigenlijk weinig meer te beleven dan strand, een kustlijn met wat restaurantjes en touristenwinkeltjes en een verlopen treinmuseum,...nergens een rails te vinden,...maargoed.
Punta del Este daarentegen is een stad met alleen maar villa's en flatgebouwen. Heb daar een rondje gelopen rond de stad (dus langs de kust, PdE is een soort schiereiland), en even in de haven gezeten genoten van de ondergaande zon met de yachthaven als voorgrond. Wat gegeten in een veel te duur restaurant met veel te veel Amerikanen en toen de bus weer terug naar Montevideo. was dik 2 uur rijden dus was pas om half 2 weer terug in het hostel. het was vrijdag, dus eigenlijk tijd om een biertje te drinken, maar had nieteens fut om een gesprek aan te knopen met de, pas aangekomen, Hollanders in het hostel. Heb dus wijzelijk mijn mond gehouden om maar niet te laten zien dat ik Nederlands ben, een ben heerlijk gaan slapen.
Nog even wat over Uruguay. Vreemd land. Ben er nog maar kort en heb niet heel veel gezien van het land, maar heb toch al een redelijke mening kunnen vormen over de mensen, de cultuur en de natuur. De tegenstellingen zijn hier erg groot; Montevideo. Een stad waar wolkenkrabbers uitzicht bieden op de Rio Grande en de Atlantische Oceaan. Moderne autos rijden door de stad om hun rijke eigenaren te vervoeren, grote hotelketens huisvesten rijke touristen uit Buenos Aires, Europa en vooral Amerika. Tegelijkertijd word de vuilnis opgehaald met paard en wagen, word in meer dan de helft van de huishoudens de boodschappen gehaald in de Mercado (de markt, vele malen goedkoper dan de supermarkt), en rijden ronkende vieze oude bussen stampensvol met mensen de hele stad door. Misschien ligt het aan mij dat ik na 2 maanden arm Zuid-Amerika, langzaamaan weer in de moderne wereld terecht kom en dit een overgangsgebied is?
Dan iets anders wat me, ook in BA, opviel,...de mensen zijn vriendelijk, spontaan en aardig, maar missen verkeerstechnisch inzicht. Allemaal. Vooral op de stoep, looptechnisch inzicht... iedereen stoot elkaar aan snijd elkaar af of gaat zomaar stilstaan met 20 andere "lopers" achter zich. Vreemd, vervelend en voor een snelloper (lees europeaan) als ik ontzettend irritant. Vooral als je met volle bepakking en lonely planet in de hand een hostel aan het zoeken bent! Het grappige is dat iedereen zich verontschuldigd nadat ze tegen je aan zijn gelopen (of jij tegen hun, als ze plots stilstaan en omdraaien). Iedereen moet blauwe schouders hebben hier,...of de sportschool maakt overuren?
dinsdag 22 december 2009, Foz de Iguacu, Brazilie
Ondertussen een aantal honderden kilometers verder. Zou afgelopen zaterdag rond 20.00 richting paraguay vliegen. Het vliegveld ligt zo'n 20 km van de stad, dus te ver voor een taxi. Dus met de bus. Het was een bloedhete dag, zeker 40 graden en misschien wel 45. Ik met volle bepakking naar de bushalte gelopen, zo'n kwartiertje van het hostel. 2 flessen water verder was ik er. Gelukkig was de bus al aardig vol toen ie aankwam, maar er was nog mooi 1 plaatsje vrij voor Erwin. M'n backpack mocht naast me op de grond staan.
Zo'n 3 haltes verder was de bus aardig vol en het werd er steeds warmer. Gelukkig kunnen de ramen en deuren open, dus het was nog wel vol te houden. Maar,...donkere wolken pakten zich samen boven de stad, het begon te waaien en,...al snel ook te regenen. Gevolg; iedereen deed de ramen dicht en de chauffeur de deuren. Warm werd warmer, en warmer heet. Ik zweette me kapot. De bus zat ondertussen stampvol, maar dat belet een Zuid-Amerikaanse buschauffeur er niet van nog meer, ondertussen zeiknatte, mensen op te pikken. Met backpack op schoot was ik ondertussen elk druppeltje vocht was in m'n lichaam zat verloren aan m'n t-shirt.
Mijn halte. Ik had gehoopt dat er nog wel wat mensen uit moesten,...helaas. En niemand wou an de kant. De oplossing; backpack uit het raam geflikkerd en zelf met ellebogen en heupbewegingen me een weg gebaand deur de mensenmassa.
Zeiknat van het zweet kwam ik buiten waar het keihard aan het regenen was. Het is hier zomer en dat betekent inmense hitte met stortbuien. Leuk!
In de wc van de luchthaven maar wat schone kleren aangetrokken en m'n natte shirt in m'n backpack gedaan. op naar de incheckbalie!
Helaas,...het vliegtuig stond kapot op de grond. De aardige grondstewardessen spraken goed Engels en Pluna air (what's in a name?) bood mij en hotel aan vlakbij het vliegveld zodat ik er de volgende onchtend weer vroeg kon zijn. Een schitterende hotelkamer met uitzicht op een meertje (helaas was het niet zulk mooi weer).
De Volgende ochtend lekker vroeg opgehaald door Pluna-Air en 3 uurtjes later liep ik in Asuncion, Paraguay! Leuk hoselletje gevonden en met Thijs, een vrolijke Hollandse kickboxer een paar biertjes gedronken in het centrum. Te warm om iets te doen zijn we naar het benzinestation gestrompelt, en voor 2 euro vijftig een tas vol blikjes bier gekocht. In het hostel lekker de Lullo's zitten kijken. Oud-Hollandsche humor. De australier en de fransman die naast ons zaten snapten niet echt waarom wij zo om 3 studenten moesten lachen!
Die avond nog wat gedronken en het chicke (en goedkope) uitgaanscentrum van Asuncion.
maandag om 12 uur de bus gepakt naar Ciudad del Este. de Paraguayaanse kant van de Iguacu-watervallen. Daar aangekomen maar beslotenom meteen door te gaan naar de Braziliaanse kant en met de locale bus de vriendschapsbrug overgestoken. Wat een chaos! Die bus bleek dus niet te stoppen voor de duane, omdat locals gewoon met huisraad, electronische shit, groente en fruit, en waarschijnlijk ook drugs, de grens over mogen. Jammer dat ik een stempeltje nodig heb om Brazilie weer uit te mogen op 5 januari,....
Toen mijn bus eindelijk wou stoppen was ik al bij de busterminal. meteen maar een ticket gekocht voor de 23e naar Sao paulo, want voor kerst heb ik een leuk hostelletje geboekt in Paraty, tussen Sao Paulo en Rio. En daar moet ik natuurlijk wel op tijd zijn.
Daarna met behulp van de locale bevolking een hostel gevonden, effe snel eeen hapje gegeten en daarna lekker op tijd naar bed.
Vanmorgen eerst dus weer terug naar die klote-vriendschapsbrug. Een nog grotere chaos dan gisteren. Een gigantische file van bussen, vrachtwagens, autos en paard-en-wagens, met daartussendoor moters, brommers, een paar scooters, maar vooral moto-taxi's. Voor geen goud zie je mij achterop springen bij zo'n gast die met gevaar voor eigen leven (en die van de passagier) tussen al het verkeer door gaat. Ik ben lekker gaan lopen. Op het punt dat ik mijn paspoort had moeten laten zien lette de douanemeneer even niet op mij, maar op en braziliaans meisje (ik had haar ook gezien), en glipte ik mooi door de, toch al niet zo strenge, controle. Klinkt mooi, maar ik denk dat ongeveer 60% geen paspoort heeft laten zien.
Aan de andere kant de brug gekomen een exit-stempel van Paraguay gehaald, en weer terug naar Brazilie. Daar een entrance stempel gehaald en,...op naar de watervallen!!!
met de locale bus naar de watervallen gegaan. Zie de foto';s want dit kun je niet uitleggen. 250 watervallen zorgen voor een natuurgeweld wat je in levende lijven moet ondervinden. uitleggen gaat niet. daarna naar een vogelpark geweest, waar ik mijn nieuwe favouriete vogel heb ontdekt; de Toekan! wat een leuk beest! Nog een grote ara op m'n arm gehad en 683 andere diertjes op m'n "gezien-lijst" gezet.
Straks nog even aan de sushi (das lekker goedkoop hier) en dan naar bed, want morgen wil ik nog de argentijnse kant van de falls zien en als het lukt nog even naar de Itaipu dam. jullie horen van me~!
gister aangekomen in Colonia, een erg gezellig en vredig stadje aan de kust. In het hoogseizoen zal het hier wel vol zitten met vakantiegangers. Rondje gelopen door het oude centrum, waar overal hele oude auto;s op de straten van keien staan. Uit sommige autos groeien bomen en planten, raar gezicht. Uruguay klinkt arm, maar eigenlijk valt het wel mee, op het eerste gezicht dan. Alles is schoon, nieuwe auto's om goeie wegen en overal is internet, zlefs in het park!
gisteravond per ongeluk terecht gekomen bij een optreden van de locale gitaarschool. Was onverwachts erg goed! 3 bandjes in elk hun eigen muziekstijl. Punk, Ska en Rock. En voor je het weet is het weer laat....
Vanmorgen uitgechecked en nog een rondje door het dorpje gelopen. Daarna met de bus naar Montevideo. En daar eigenlijk weinig gedaan. Ingechecked, uurtje geslapen, beetje ge-internet en een hapje gegeten met uiteraard een heerlijk ijsje als toetje. Gelukkig zijn de ijsjes hier net zo lekker als in Argentinie. Ongelovelijk hoeveel smaken ze hebben. De gemiddelde ijsboer heeft minimaal 50 smaakjes,...de favouriet? Dulce de leche natuurlijk! Een soort romige caramel,...hmmmm!!!
Wat ik vandaag wel gedaan heb is een ticket geboekt voor een vlucht naar Asuncion, de hoofdstad van Paraguay. De bus van zaterdag zat al vol en maandag gaat de volgende pas, maar das te laat,...ik moet de 24e in Paraty zijn. Dus na een uur rondvragen en bedenken wat de opties zijn heb ik m'n laptop gepakt en een vlucht geboekt. Beter 50 minuten vliegen dan 18 uur in de bus,...en dat voor 100 euro, terwijl de bus 80 was,...
zaterdag ben ik dus in Paraguay, een extra land wat niet gepland was,...
zaterdag 19-12, Montevideo
Gister heb ik de bus gepakt en wat badplaatsen bezocht. Wou eigenlijk alleen naar Punte del Este (het Monaco van Zuid-Amerika) maar het miesje van het hostel zei dat ik ook naar Piriapolis moest gaan. Ze had in Punte del Este gewerkt en vond er niets aan.
Piriapolis is dan zegmaar het Hargen aan Zee van uruguay. Eigenlijk weinig meer te beleven dan strand, een kustlijn met wat restaurantjes en touristenwinkeltjes en een verlopen treinmuseum,...nergens een rails te vinden,...maargoed.
Punta del Este daarentegen is een stad met alleen maar villa's en flatgebouwen. Heb daar een rondje gelopen rond de stad (dus langs de kust, PdE is een soort schiereiland), en even in de haven gezeten genoten van de ondergaande zon met de yachthaven als voorgrond. Wat gegeten in een veel te duur restaurant met veel te veel Amerikanen en toen de bus weer terug naar Montevideo. was dik 2 uur rijden dus was pas om half 2 weer terug in het hostel. het was vrijdag, dus eigenlijk tijd om een biertje te drinken, maar had nieteens fut om een gesprek aan te knopen met de, pas aangekomen, Hollanders in het hostel. Heb dus wijzelijk mijn mond gehouden om maar niet te laten zien dat ik Nederlands ben, een ben heerlijk gaan slapen.
Nog even wat over Uruguay. Vreemd land. Ben er nog maar kort en heb niet heel veel gezien van het land, maar heb toch al een redelijke mening kunnen vormen over de mensen, de cultuur en de natuur. De tegenstellingen zijn hier erg groot; Montevideo. Een stad waar wolkenkrabbers uitzicht bieden op de Rio Grande en de Atlantische Oceaan. Moderne autos rijden door de stad om hun rijke eigenaren te vervoeren, grote hotelketens huisvesten rijke touristen uit Buenos Aires, Europa en vooral Amerika. Tegelijkertijd word de vuilnis opgehaald met paard en wagen, word in meer dan de helft van de huishoudens de boodschappen gehaald in de Mercado (de markt, vele malen goedkoper dan de supermarkt), en rijden ronkende vieze oude bussen stampensvol met mensen de hele stad door. Misschien ligt het aan mij dat ik na 2 maanden arm Zuid-Amerika, langzaamaan weer in de moderne wereld terecht kom en dit een overgangsgebied is?
Dan iets anders wat me, ook in BA, opviel,...de mensen zijn vriendelijk, spontaan en aardig, maar missen verkeerstechnisch inzicht. Allemaal. Vooral op de stoep, looptechnisch inzicht... iedereen stoot elkaar aan snijd elkaar af of gaat zomaar stilstaan met 20 andere "lopers" achter zich. Vreemd, vervelend en voor een snelloper (lees europeaan) als ik ontzettend irritant. Vooral als je met volle bepakking en lonely planet in de hand een hostel aan het zoeken bent! Het grappige is dat iedereen zich verontschuldigd nadat ze tegen je aan zijn gelopen (of jij tegen hun, als ze plots stilstaan en omdraaien). Iedereen moet blauwe schouders hebben hier,...of de sportschool maakt overuren?
dinsdag 22 december 2009, Foz de Iguacu, Brazilie
Ondertussen een aantal honderden kilometers verder. Zou afgelopen zaterdag rond 20.00 richting paraguay vliegen. Het vliegveld ligt zo'n 20 km van de stad, dus te ver voor een taxi. Dus met de bus. Het was een bloedhete dag, zeker 40 graden en misschien wel 45. Ik met volle bepakking naar de bushalte gelopen, zo'n kwartiertje van het hostel. 2 flessen water verder was ik er. Gelukkig was de bus al aardig vol toen ie aankwam, maar er was nog mooi 1 plaatsje vrij voor Erwin. M'n backpack mocht naast me op de grond staan.
Zo'n 3 haltes verder was de bus aardig vol en het werd er steeds warmer. Gelukkig kunnen de ramen en deuren open, dus het was nog wel vol te houden. Maar,...donkere wolken pakten zich samen boven de stad, het begon te waaien en,...al snel ook te regenen. Gevolg; iedereen deed de ramen dicht en de chauffeur de deuren. Warm werd warmer, en warmer heet. Ik zweette me kapot. De bus zat ondertussen stampvol, maar dat belet een Zuid-Amerikaanse buschauffeur er niet van nog meer, ondertussen zeiknatte, mensen op te pikken. Met backpack op schoot was ik ondertussen elk druppeltje vocht was in m'n lichaam zat verloren aan m'n t-shirt.
Mijn halte. Ik had gehoopt dat er nog wel wat mensen uit moesten,...helaas. En niemand wou an de kant. De oplossing; backpack uit het raam geflikkerd en zelf met ellebogen en heupbewegingen me een weg gebaand deur de mensenmassa.
Zeiknat van het zweet kwam ik buiten waar het keihard aan het regenen was. Het is hier zomer en dat betekent inmense hitte met stortbuien. Leuk!
In de wc van de luchthaven maar wat schone kleren aangetrokken en m'n natte shirt in m'n backpack gedaan. op naar de incheckbalie!
Helaas,...het vliegtuig stond kapot op de grond. De aardige grondstewardessen spraken goed Engels en Pluna air (what's in a name?) bood mij en hotel aan vlakbij het vliegveld zodat ik er de volgende onchtend weer vroeg kon zijn. Een schitterende hotelkamer met uitzicht op een meertje (helaas was het niet zulk mooi weer).
De Volgende ochtend lekker vroeg opgehaald door Pluna-Air en 3 uurtjes later liep ik in Asuncion, Paraguay! Leuk hoselletje gevonden en met Thijs, een vrolijke Hollandse kickboxer een paar biertjes gedronken in het centrum. Te warm om iets te doen zijn we naar het benzinestation gestrompelt, en voor 2 euro vijftig een tas vol blikjes bier gekocht. In het hostel lekker de Lullo's zitten kijken. Oud-Hollandsche humor. De australier en de fransman die naast ons zaten snapten niet echt waarom wij zo om 3 studenten moesten lachen!
Die avond nog wat gedronken en het chicke (en goedkope) uitgaanscentrum van Asuncion.
maandag om 12 uur de bus gepakt naar Ciudad del Este. de Paraguayaanse kant van de Iguacu-watervallen. Daar aangekomen maar beslotenom meteen door te gaan naar de Braziliaanse kant en met de locale bus de vriendschapsbrug overgestoken. Wat een chaos! Die bus bleek dus niet te stoppen voor de duane, omdat locals gewoon met huisraad, electronische shit, groente en fruit, en waarschijnlijk ook drugs, de grens over mogen. Jammer dat ik een stempeltje nodig heb om Brazilie weer uit te mogen op 5 januari,....
Toen mijn bus eindelijk wou stoppen was ik al bij de busterminal. meteen maar een ticket gekocht voor de 23e naar Sao paulo, want voor kerst heb ik een leuk hostelletje geboekt in Paraty, tussen Sao Paulo en Rio. En daar moet ik natuurlijk wel op tijd zijn.
Daarna met behulp van de locale bevolking een hostel gevonden, effe snel eeen hapje gegeten en daarna lekker op tijd naar bed.
Vanmorgen eerst dus weer terug naar die klote-vriendschapsbrug. Een nog grotere chaos dan gisteren. Een gigantische file van bussen, vrachtwagens, autos en paard-en-wagens, met daartussendoor moters, brommers, een paar scooters, maar vooral moto-taxi's. Voor geen goud zie je mij achterop springen bij zo'n gast die met gevaar voor eigen leven (en die van de passagier) tussen al het verkeer door gaat. Ik ben lekker gaan lopen. Op het punt dat ik mijn paspoort had moeten laten zien lette de douanemeneer even niet op mij, maar op en braziliaans meisje (ik had haar ook gezien), en glipte ik mooi door de, toch al niet zo strenge, controle. Klinkt mooi, maar ik denk dat ongeveer 60% geen paspoort heeft laten zien.
Aan de andere kant de brug gekomen een exit-stempel van Paraguay gehaald, en weer terug naar Brazilie. Daar een entrance stempel gehaald en,...op naar de watervallen!!!
met de locale bus naar de watervallen gegaan. Zie de foto';s want dit kun je niet uitleggen. 250 watervallen zorgen voor een natuurgeweld wat je in levende lijven moet ondervinden. uitleggen gaat niet. daarna naar een vogelpark geweest, waar ik mijn nieuwe favouriete vogel heb ontdekt; de Toekan! wat een leuk beest! Nog een grote ara op m'n arm gehad en 683 andere diertjes op m'n "gezien-lijst" gezet.
Straks nog even aan de sushi (das lekker goedkoop hier) en dan naar bed, want morgen wil ik nog de argentijnse kant van de falls zien en als het lukt nog even naar de Itaipu dam. jullie horen van me~!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
